Ongewenste overbeharing

Wat kun je doen tegen ongewenste overbeharing?

Overbeharing is een super vervelend probleem en vooral als het zich bevindt op ongewenste plekken, zoals in het gezicht. Er kampen aardig veel mensen in Nederland met overbeharingsproblemen. Het kan bij zowel mannen als vrouwen voorkomen, alleen storen vaak mannen zich er minder aan dan bij vrouwen. Dit komt, omdat mannen over het algemeen meer haar hebben en dit vaak niet opvalt bij andere mensen. Vrouwen met haren in het gezicht, dragen vaak veel schaamte en een negatief zelfbeeld met zich mee. Dit geldt ook voor mannen die bijvoorbeeld veel beharing op de rug, schouders of borst hebben. Vandaag wil ik jullie vertellen over verschillende oorzaken, vormen en behandelingen van ongewenste overbeharing.

Wat voor vormen van overbeharing bestaan er?

Over het algemeen bestaan er 2 vormen van overbeharing:

  • Hypertrichose, dit is een vorm die bij zowel mannen als vrouwen voorkomt. Het is simpelweg de medische benaming voor ongewenste overbeharing. Een overmatige haargroei op plaatsen waar van nature al enige haargroei is. Er kunnen fijne haartjes verschijnen in het gezicht, bij de slapen en bij de wenkbrauwen. Haren op de armen kunnen langer worden en in aantal toenemen. Onderbenen en de romp zijn meestal ook zwaarder behaard. Vaak ontstaat het in de puberteit.
  • Hirsutisme, deze vorm kan alleen bij vrouwen voorkomen. Het is een patroon van beharing die normaal alleen bij mannen voorkomt. In plaats van donshaar verschijnen er veel donkere haren op plekken zoals de bovenlip, wangen, kin en hals, rond de tepels, op de borst, de rug, de buik en in de liesstreek. Ook op de armen en benen is de haargroei meer aanwezig.

Wat kunnen oorzaken zijn van overbeharing?

Hypertrichose

Over het algemeen heb je 4 vormen van hypertrichose:

  • Congenitale hypertrichose lanuginose, een aangeboren vorm, waarbij een kind wordt geboren met de zogenoemde lanugoharen (niet gepigmenteerde donshaartjes) over het gehele lichaam. Meestal verdwijnen de haartjes een tijdje na de geboorte. Bij sommige mensen blijft dit hun hele leven aanwezig.
  • Congenitale hypertrichose terminalis, ook deze vorm is aangeboren, maar verschilt in de soort haar. Hierbij gaat het om de zogenoemde terminale haren: dikke, lange, gepigmenteerde haren die je normaal pas ontwikkelt tijdens de puberteit. Wordt ook wel herkend als het weerwolfsyndroom.
  • Plaatselijke Hypertrichose, een gebied waarin terminale haren groeien. Een dergelijk gebied kan aangeboren zijn, of zich later ontwikkelen. Meestal een op zich zelf staan verschijnsel, maar soms heeft het een onderliggende oorzaak.
  • Niet-aangeboren Hypertrichose, dit ontstaat vaak later in het leven. Het kan bestaan uit terminale, lanugo of donsharen zijn. Hypertrichose kan zich om verschillende redenen ontwikkelen. Denk hierbij aan kanker, anorexia nervosa of medicijngebruik (zoals corticosteroïden).

Erfelijkheid speelt een belangrijke rol bij Hypertrichose. Helaas is er verder nog weinig duidelijkheid.

Hirsutisme

Ook bij Hirsutisme bestaan er verschillende vormen, dit zijn er 3:

  • Idiopathische of familiaire Hirsutisme, het is kenmerkend dat deze aandoening in bepaalde rassen en families vaker voorkomen. Het begint vaak in de puberteit. In tegenstelling tot hormonale Hirsutisme bestaan er verder geen symptomen van vermannelijking. Het gehalte aan mannelijke hormonen in het bloed is bij deze vorm niet verhoogd. Wel wordt er verondersteld dat de haarzakjes gevoeliger zijn voor mannelijke hormonen, waardoor de haargroei in de huid extra wordt gestimuleerd.
  • Hormonale Hirsutisme, deze vorm wordt veroorzaakt door een overproductie van mannelijke hormonen. Deze overproductie vindt plaats in de bijnierschors en de eierstokken. De oorzaak is meestal afkomstig van een tumor van de bijnierschors of eierstokken. De meest voorkomende diagnose hierbij is polycystisch ovarium syndroom. Patiënten met deze vorm van Hirsutisme hebben ook andere symptomen van vermannelijking, zoals verlaging van de stem, vergroting van de spieren en clitoris en geringe ontwikkeling van de borsten. Ook menstruatiestoornissen en Acne kunnen aanwezig zijn.
  • Hirsutisme veroorzaakt door medicamenten, wordt vaak gezien bij menopauzale vrouwen die worden behandeld met testosteron-verwante geneesmiddelen. Ook het gebruik van anabole steroïden om spieren te ontwikkelen kan leiden tot Hirsutisme.
  • Hirsutisme en eetstoornissen, vrouwen met Hirsutisme blijken een verhoogde kans te hebben op het ontwikkelen van eetstoornissen zoals anorexia nervosa en boulimia nervosa en van enkele psychiatrische stoornissen zoals manische depressie. Oorzaak is onduidelijk.
Overbeharing, zelfbeeld, negatief zelfbeeld, hypertrichose, hypertrichosis, hirsutisme, hormonen, erfelijkheid, mannelijk beharingspatroon

Zijn er behandelingen mogelijk? Zo ja, welke?

Gelukkig zijn er zeker behandelingsmogelijkheden voor mensen met Hypertrichose of Hirsutisme. Er bestaan verschillende behandelingsmogelijkheden die vaak bestaan uit medicijnen, depilatiemethoden en epilatiemethoden.

Medicamenten voor overbeharing

Voornamelijk bij Hirsutisme wordt er gebruik gemaakt van medicamenten, omdat er bij Hirsutisme vaak sprake is van een hormoonprobleem. Deze medicatie is er dan ook op gericht om de werking van het mannelijke hormoon tegen te gaan. De haren groeien minder hard, worden dunner en worden vervolgens minder zichtbaar.

Medicamenten die ingezet kunnen worden bij Hirsutisme:

  • Diana 35 pil, het bevat het hormoon cyproteronacetaat en ethyinylestradion. Cyproteronacetaat is een hormoon dat lijkt op het vrouwelijk geslachtshormoon progesteron. Het werkt ook anti-androgeen, wat betekent dat het de werking tegengaat van het mannelijk geslachtshormoon. Ethinylestradiol is een oestrogeenhormoon.
  • Spironolacton, dit is een plastablet met een anti-androgene werking. Bijwerkingen zijn vaak gevoelige borsten en onregelmatige menstruaties.

Bij Hypertrichose worden alleen medicatie voorgeschreven voor een eventueel onderliggende ziekte of syndroom. Sommige vormen van hypertrichose kunnen dan verdwijnen.

Depilatiemethodes

Bij depilatie wordt de haar ergens op een punt in de haarschact verwijderd. Het is de meest eenvoudige methode die men zelf thuis kan uitvoeren. Het effect is vaak tijdelijk en de behandeling moet je vaak frequent uitvoeren om een resultaat te behouden.

  • Scheren, een eenvoudig, goedkope en weinig tijdrovende behandeling. Helaas groeit het wel ontzettend snel terug, kun je ingegroeide haartjes krijgen, jeuk, irritatie en rode bultjes. Een methode die niet aan te raden is voor in het gezicht.
scheren, ontharen, depilatie, hypertrichose, hypertrichosis, hirsutisme
  • Harsen, hierbij wordt een laagje warme was op de te behandelen plek gesmeerd. Vervolgens wordt dit eraf getrokken tegen de haargroeirichting in. Soms wordt de wortel meegenomen. Vaak blijven de haren 4 tot 6 weken weg. Het is vaak pijnlijk, kan veel ingroeiende haren veroorzaken en ontstekingen van de haarzakjes.
  • Ontharingscrèmes, deze crèmes bevatten sulfide verbindingen of thioglycolaatzouten. Ontharingscrèmes zijn in staat om haarschachten af te breken of op te lossen. Je moet het zo lang mogelijk laten zitten totdat de haren kronkelig en elastisch zijn geworden en gemakkelijk te verwijderen zijn. Dit duurt een paar uur. Daarna de huid afspoelen met lauw water en verzorgen met een huidverzorgende crème.

Epilatiemethodes

Bij epilatie wordt de haar inclusief het haarzakje verwijderd of vernietigd. Het resultaat is een permanente verwijdering van het betreffende haarzakje. Toch kan met geen enkele van onderstaande methodes worden gegarandeerd dat alle ongewenste haarzakjes daadwerkelijk worden vernietigd. Dit komt door de verschillende haarfasen waar elke haar zich in bevindt. Voor elke techniek er een haarfase waarin de techniek het meest effectief is.

  • Elektrische epilatie, een behandeling die alleen uitgevoerd wordt door een huidtherapeut. Een techniek waarbij een klein dun naaldje in de huidporie van de haar geschoven wordt en er enkele seconden stroom wordt gegeven. Hierdoor wordt de haarwortel vernietigd worden. Elektrische epilatie is een erg tijdrovende klus, waardoor het vaak alleen op kleine gebieden uitgevoerd wordt. De behandeling bestaat meestal uit 1 tot 2 keer per week behandelen. Naarmate de haren minder snel teruggroeien kan dit uitgesteld worden naar 2 tot 3 weken. Ongeveer na 1 tot 1.5 jaar zijn de haren voldoende verdwenen.
  • Laseren, tegenwoordig zijn er veel technieken ontdekt op het gebied van laserepilatie. Het laserlicht wordt opgenomen door het pigment in de haarzakjes, waarna dit licht wordt omgezet in warmte, waardoor het haarzakje zal verhitten en verdwijnen. Het is sneller, minder pijnlijk en geschikt voor grotere gebieden. Vaak lukt het om 80% haarvermindering te krijgen. De beste lasers voor overbeharing zijn: Diode 810 nm, Ruby 694 nm en Alexandrite 755 nm.
  • IPL, ook wel intensed pulse light genoemd. De zogenaamde ”flitslampen” geven lichtpulsen af aan de huid waardoor haarzakjes vernietigd worden. Lichtere huidtypen met donkere haren reageren het beste. De laserstralen vernietigen vooral de haarzakjes in de anagene haarfase (groeifase).

Er verschillende vergoedingen beschikbaar voor ongewenste overbeharing bij de zorgverzekeraar. Voor een geheel recent overzicht kun je kijken op Zorgwijzer. Een gevolg van ongewenste overbeharing kan een negatief zelfbeeld zijn en het kan zelfs leiden tot ernstige angsten. Ervaar jij problemen hiermee? Een psycholoog kan je hierbij helpen, zodat jij weer kunt zijn wie je wilt zijn. Vaak bestaat een behandeling voor ongewenste overbeharing uit een combinatie van psychologische hulp en een methoden om de haren aan te pakken.

laseren, ipl, epilatiemethoden, ontharingsmethoden, huidtherapeut, ongewenste overbeharing, overbeharing, hirsutisme, hypertrichose

Ervaar je veel problemen met ongewenste overbeharing? Maak vrijblijvend een afspraak bij een huidtherapeut en zij helpen je graag verder

Iets te vragen of iets leuks te melden? Reageer hieronder!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.