Een basaalcelcarcinoom is een vorm van huidkanker die kan voorkomen op verschillende leeftijden en ontstaat vaak door te veel aan zonnestralen. Het kan erg schrikken zijn als je de diagnose huidkanker krijgt, zeker op een jonge leeftijd. Het plekje wordt vaak weggehaald en daarna is het klaar, maar dan nog heb je soms een psychische nasleep en kun je angst krijgen voor andere plekjes. Vandaag vertelt Melanie haar verhaal over het proces wat zij heeft doorlopen sinds haar diagnose van huidkanker.
30 jaar en diagnose huidkanker
Daar zit je dan 30 jaar oud en je hebt net te horen gekregen dat je huidkanker hebt. Op dat moment konden ze nog niet zeggen of het goed of kwaadaardig was. En kreeg ik de keuze of ze konden het plekje gelijk wegsnijden of ik kon een afspraak maken om later terug te komen.
Ik ben super bang voor spuiten en prikken dus besloot om ter plekke het plekje weg te laten halen. Het ging om een mini plekje dus ik dacht het zal wel meevallen. Mijn vriend wilde mee naar binnen hij mocht kijken. Op een gegeven moment hoor ik de dokter zeggen Meneer misschien moet u even gaan zitten u word een beetje wit. Toen besefte ik pas dat dit niet zomaar een klein sneetje was maar een hele diepe wond tot op het bod van ongeveer 5 cm groot. En dat allemaal om een kanker vlekje op mijn huid.
De arts verteld dat ze het stuk dat ze weg hebben gehaald op gaan sturen naar het lab om te kijken of ze alles hebben weg gehaald en om welke kanker het zou gaan. Een week later zou ik de uitslag krijgen. Je snapt het al de hele week zat ik in de stress. Want wat nou als het om de agressieve vorm zou gaan ik was nog zo ontzettend jong.
De uitslag, is het huidkanker of toch een onschuldig plekje?
Een week later kreeg ik het verlossende antwoord het ging om een basaalcelcarcinoom. Dit was het meest positieve antwoord dat ik kon krijgen want deze vorm van huidkanker is zelden uitgezaaid. De randen van het plekje dat ze hadden weg gehaald was ook schoon dus ik hoefde me geen zorgen meer te maken.
Een basaalcelcarcinoom.. En nu? Hoe gaat het verder?
Echter omdat ik vrij jong was en het op een plek zat waar het meestal niet zat moet ik wel elk jaar mijn huid controleren op vreemde plekjes. Ook als ik het niet vertrouw moet ik naar de huisarts die het dan in de gaten houdt. Daarnaast moet ik de zon zo veel mogelijk vermijden, ik zit eigenlijk al niet vaak in de zon, omdat deze vorm van kanker vaak door de zon ontstaat. Al met al heb ik dus ontzettend veel geluk gehad dat ik er met de schrik en een lelijk litteken vanaf ben gekomen. Maar het had ook heel anders kunnen lopen. Want hoe later je het ontdekt hoe dieper de basaalcelcarcinoom kan groeien en hoe meer schade die kan aanrichten.
Advies over gekke plekjes
Heb jij dus een plekje waar je over twijfelt ga er altijd mee naar de huisarts of dermatoloog om het te laten controleren. Je weet namelijk maar nooit. Als mijn vriend mij toen niet naar de huisarts had gestuurd had ik er misschien nog steeds wel mee rond gelopen.
Dit artikel is geschreven door Melanie van de blog Bookstamel.