Het duurde even voordat ik aan dit artikel begon, misschien omdat ik het toch spannend vind om voor een grotere doelgroep mijn verhaal te doen. Aan de ene kant, omdat er nog een soort taboe op zit maar, ook omdat het ‘wel mee valt’. Er zijn immers genoeg mensen die er meer last van hebben dan ik. Precies om die reden wil ik mijn verhaal juist wel vertellen. Want of het nu wel of niet ‘erger’ is dan bij iemand anders, ik heb er wel degelijk last van.
Ik zal me eerst even voorstellen, ik ben Francis (33) getrouwd, mama van een dochter en een zoontje en heb psoriasis. Waar ik vroeger dacht dat het iets was wat alleen Gordon had kwam ik er al snel achter dat ik niet de enige ben. Er zijn vele met mij die ook deze diagnose hebben, helaas hoor en lees ik er weinig over. Zij voelen waarschijnlijk dezelfde schaamte als die ik ervaar.
Schaamte over mijn psoriasis
Wat die schaamte precies is kan ik niet goed uitleggen, het heeft iets vies. Wat vies is, is ons aangeleerd tijdens onze opvoeding. Denk maar aan die moeder die schreeuwt dat haar kindje zijn snotje niet mag opeten, zegt dat zijn gezichtje vies is van het buiten spelen en noem maar op. Toen ik dat kindje was dacht ik ‘prima’ bij het opeten van mijn snotje. Nu? Nu vind ik dat vies. Net als jij waarschijnlijk.
Wat is het eigenlijk precies?
Terug naar de psoriasis, want het is niet vies. Het is namelijk geen bacterie, het is geen infectie en al helemaal niet besmettelijk. Wat het wel is, weten veel mensen niet: namelijk een auto-immuunziekte. De aanmaak/vernieuwing van huidcellen is verstoord en gaat veel sneller dan bij normale mensen. Na ongeveer 28 dagen vernieuwt de huid zich, bij mensen met psoriasis duurt dit 6 tot 7 dagen. Dit proces gaat te snel en de nieuwe huidcellen worden verkeerd aangemaakt, hierdoor sterven de huidcellen. Omdat de huidcellen niet op tijd worden afgestoten ontstaat er een dikke witte laag op de huid.
Deze dikke witte laag zorgt voor ongemakken en problemen. In het ergste geval gaat het ontsteken. Hier heb ik gelukkig nog geen last van gehad. Misschien dat dat ook komt door de plekken waar het bij mij zit. Psoriasis hoeft namelijk niet overal op je lichaam voor te komen. Bij mij zit het in mijn oorschelp, op mijn achterhoofd (tussen de haren), mijn knieën en ellebogen. Nu ik dit schrijf denk ik meteen, Francis het zit niet in je gezicht dus waar heb je het over. Misschien klopt dat wel, maar dat betekent niet dat ik er geen hinder van heb of mag hebben.
Op welke plekken heb ik psoriasis?
Want dat heb ik wel degelijk. Mijn achterhoofd en oren jeuken de gehele dag, daarnaast laat ik altijd en overal een spoor van mijzelf na. Heb ik even op de bank gezeten zie je op die plek veel huidschilfers, ook in bed en rondom mijn bureaustoel op mijn werk. Ik kan ook niet zorgeloos met mijn vingers door mijn haren gaan zonder dat het huidschilfers regent. Ik veeg dan ook als een idioot de hele dag over mijn schouders, want ook daar blijft het liggen.
Gelukkig draag ik mijn haren voornamelijk los waardoor de dikke witte plakken schilfers in mijn oren nauwelijks zichtbaar zijn. Zodra ik ze in een staartje doe gebruik ik een speciale lotion die ervoor zorgt dat de schilfers makkelijker loslaten en te verwijderen zijn. Soms en met een beetje geluk blijven ze een paar dagen weg.
Van de plekken op mijn ellenbogen en knieën heb ik nauwelijks last, het ziet er alleen wat wittig en droog uit en dat is het dan ook. In de zomer valt het een beetje op maar met een goede lotion of olie valt het gelukkig niet op. Enkele keren per jaar, de reden weet ik nog steeds niet, staan er over mijn hele lijf jeukende bultjes. Na een paar dagen zijn ze weer weg, maar het is verschrikkelijk. Volgens de huisarts heeft het te maken met mijn afweersysteem wat ook voor de psoriasis zorgt.
Helaas is psoriasis niet te genezen..
Psoriasis is een aandoening die niet te genezen is, ik heb er redelijk mee leren leven. Het is nou eenmaal zo. Ik zit vaker te krabben dan een ander in mijn oorschelp en achterhoofd, door de ontzettende jeuk lijk het wel een soort van tik. Het jammere is dat ik dan wel vaak wordt aangestaard door anderen met een ‘vieze’ blik. Dat vind ik wel lastig. Soms wil ik het dan uitleggen, een enkele keer heb ik dat ook gedaan maar dat verandert helaas niets. Het aangeleerde ‘vieze’ beeld wat mensen erbij hebben voert toch de boventoon. Ik hoop dat degene die dit artikel leest er anders tegenaan gaat kijken.
Mocht je vragen hebben, dan mag je altijd contact opnemen met Naomi, zij zal jouw vraag dan doormailen naar mij. Als je het leuk vindt kun je ook een kijkje nemen op mijn website: mamazetkoers.nl.
Ik ken veel mensen met Psoriasis en ze gebruiken ‘Alhydran’ en bij 80% van de mensen gaat het goed! Dankjewel voor het informatie over deze huid aandoening het is heel interesant.